Ήταν κάποτε το λιμάνι του Έντο, μια μεγαλούπολη στην Ιαπωνία της δυναστείας των Τοκουγκάβα (1603-1868), η οποία σταδιακά γιγαντώθηκε και ήδη από το 1721 μετρούσε περί το ένα εκατομμύριο κατοίκους. Προτού φτάσει να μετονομαστεί σε Τόκιο στα μέσα του 19ου αιώνα, ήδη από τον 17ο αιώνα το Έντο έδειχνε τον δρόμο που θα ακολουθούσαν τους επόμενους αιώνες άλλες μεγαλουπόλεις της Δύσης, όπως το Λονδίνο του 18ου, το Παρίσι του 19ου αιώνα ή η Νέα Υόρκη του 20ου. Γιατί το Έντο υπήρξε μια χειραφετημένη πόλη όπου αναπτύχθηκε το εμπόριο κάθε είδους, άνθισαν τα θεάματα και «μεσουράνησε» βέβαια από κοντά και ο υπόκοσμος μαζί με τις απαγορευμένες απολαύσεις.
Αυτόν τον ανήσυχο κόσμο σε διαρκή κίνηση ήρθε να τον εκφράσει καλλιτεχνικά το Ukiyo-e (εικόνες ενός ρέοντος κόσμου), μια σχολή και ένα ανανεωμένο ιδίωμα της τέχνης που εκφράστηκε κυρίως μέσα από τη χαρακτική και επηρέασε τη γραφή, την τυπογραφία, τη συλλογή λαϊκών μύθων και τη συγγραφή νέων κειμένων. Στους κόλπους του Ukiyo-e αναπτύχθηκε η πρωτόλεια μορφή του λαοφιλούς σήμερα manga. Γιατί σε αυτήν τη σχολή η ζωγραφική συμβάδιζε και με τον λόγο, με αποτέλεσμα να παραχθούν βιβλία εικόνων αλλά και βιβλία με κείμενα και εικονογραφήσεις ως λαϊκά