Ιράν: Η δημοκρατία που δεν έρχεται
Οι διαδηλώσεις ήρθαν εντελώς ξαφνικά, με τη δύση του 2017. Την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου, σε επαρχιακές πόλεις ξεκίνησαν σκόρπιες εκδηλώσεις αγανάκτησης με αφορμή την υπέρογκη αύξηση της τιμής του αυγού. Γρήγορα εξελίχθηκαν σε πολιτική διαμαρτυρία κατά της κυβερνητικής διαφθοράς και καταπίεσης και απαιτούσαν ακόμα και την αλλαγή καθεστώτος. Οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν σε 80 πόλεις, ανάμεσά τους και η Κομ, η πλέον ιερή πόλη του Ιράν, όπου οι διαδηλωτές εξέφρασαν νοσταλγία για τον Σάχη με κάποιους να ζητούν την παλινόρθωση της δυναστείας των Παχλαβί και την επιστροφή του 57χρονου γιου του, Ρεζά, που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν σκληρά («Θάνατος στον Δικτάτορα», «Κληρικοί χαθείτε από μπροστά μας»), ενώ κάηκαν λάβαρα και σύμβολα της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979. Το κράτος απάντησε με βία. H επέμβαση των δυνάμεων καταστολής είχε ως αποτέλεσμα περισσότερους από 22 νεκρούς, εκατοντάδες συλλήψεις, απαγόρευση πρόσβασης στα κοινωνικά δίκτυα.
Επρόκειτο για τις πολυπληθέστερες διαμαρτυρίες στην Ισλαμική Δημοκρατία από το 2009. Και ξαφνικά, έτσι απλά όπως άρχισε, η ένταση καταλάγιασε. Μία εβδομάδα αργότερα, ο αρχιστράτηγος των Φρουρών της Επανάστασης Μοχάμεντ Αλί