![Δρόμος στο Ντεμμίν λίγο πριν το τέλος του πολέμου, όταν η πόλη ήταν ήδη κατεστραμμένη. [Wolfgang Fuhrmann]](/sites/default/files/styles/image_main_xxl/public/2024-05/vbp2xfqh.png.webp?itok=aSk5Cw7p)
Η πόλη των αυτοχείρων
Το Ντεμμίν, μια εύπορη μικρή πόλη στη βορειοανατολική Γερμανία, είχε μείνει ανέγγιχτο από τον πόλεμο μέχρι την άνοιξη του 1945. Γνωστό και ως «χώρα των τριών ρεμάτων» (Dreistromland), περικλείεται από τρία μικρά ποτάμια, δεκάδες κανάλια, λίμνες και βάλτους.
Τις ημέρες πριν τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, όταν ο Κόκκινος Στρατός καταλάμβανε αστραπιαία τα ανατολικά εδάφη της Γερμανίας, η Βέρμαχτ εγκατέλειψε το Ντεμμίν, υποχωρώντας προς τη Βαλτική Θάλασσα. Εκείνες τις ανοιξιάτικες ημέρες, τόσο κοντά στο οριστικό τέλος του πολέμου, υπολογίζεται ότι μέσα σε 72 ώρες αυτοκτόνησαν 1.000 από τους 16.000 κατοίκους του: άνθρωποι όλων των φύλων, ηλικιών, κοινωνικών τάξεων και επαγγελμάτων, ντόπιοι, πρόσφυγες, παιδιά και μωρά, παντρεμένα ζευγάρια, γέροι. Ολόκληρες οικογένειες διέπραξαν μαζική αυτοκτονία και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, συγγενείς βοηθούσαν ο ένας τον άλλον να αυτοκτονήσουν, μητέρες έπνιγαν τα παιδιά τους πριν πέσουν οι ίδιες στο νερό.
Το Ντεμμίν δεν ήταν βέβαια το μόνο μέρος στη Γερμανία που έζησε το φαινόμενο: σε πολλές πόλεις της βορειοανατολικής Γερμανίας οι άνθρωποι αυτοκτονούσαν μαζικά κατά την προέλαση των Σοβιετικών. Στο Βερολίνο καταγράφηκαν 7.000 αυτοκτονίες το 1945