Οι πράσινες εκτάσεις χάνουν έδαφος στην Ελλάδα
Καινούριες διατάξεις που προωθούνται τα τελευταία δύο χρόνια σε διαφορετικά νομοσχέδια, νομιμοποιούν το «ξεπρασίνισμα» εκτάσεων, με συνέπειες που δεν μετρώνται μόνο στα χαμένα στρέμματα δασικής και γεωργικής γης, αλλά και στον τρόπο που θα αλλάξει ο πρωτογενής τομέας παραγωγής.
Ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός …«σχεδιάζεται» τουλάχιστον τα τελευταία 23 χρόνια στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να μην έχουν καθοριστεί σαφή όρια για το πού και πότε επιτρέπεται η δόμηση, αλλά και με ποιους όρους. Αυτό έχει οδηγήσει κατά καιρούς στην απώλεια δασικών και γεωργικών εκτάσεων – εκχερσώσεις, αυθαίρετη δόμηση και παράνομα χωροθετημένες δραστηριότητες είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
| Το πρόγραμμα πολεοδομικών μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης», μέσω της υλοποίησης των 8 Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων –δεν ταυτίζεται με τα διοικητικά όρια δημοτικών ενοτήτων– και 128 Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων επιχειρεί να βάλει μια τάξη στο «άναρχο» μέχρι πρότινος τοπίο. Σύμφωνα με το τρέχον πρόγραμμα, τα νέα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ) |
Επιπλέον, η τάση του νομοθέτη τα τελευταία χρόνια είναι προς την αποδυνάμωση της δασικής προστασίας, όπως φαίνεται από μια σειρά ρυθμίσεων, τις οποίες μελετήσαμε μαζί με ειδικούς και παραθέτουμε εδώ.
Έργα ΑΠΕ σε δάση και δασικές εκτάσεις στις «ζώνες απολιγνιτοποίησης»
Ως Ζ.ΑΠ. (Ζώνες Απολιγνιτοποίησης) ορίζονται καταρχάς με τον νόμο 4872/2021 με τίτλο
