Χωρίς δασικούς υπαλλήλους δεν θα επιβιώσουν τα δάση

Τι και αν όλα δείχνουν ότι βαδίζουμε προς μια εποχή που όλο και περισσότερες πυρκαγιές θα καίνε τα δάση μας; Οι άκρως υποστελεχωμένες δασικές υπηρεσίες φαίνεται να μην είναι ακόμα προτεραιότητα για την κυβέρνηση, παρά τη νευραλγική τους σημασία για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρα μας.

Οι θέσεις που προκηρύχθηκαν το 2022, μετά από δεκαετίες χωρίς προσλήψεις, μοιάζουν σαν ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, όμως είναι ελάχιστες – και στις ήδη αποδεκατισμένες υπηρεσίες δεν φαίνεται ότι θα κάνουν μεγάλη διαφορά.

«Δουλεύουμε με το μισό προσωπικό από αυτό που χρειαζόμαστε»

«Αν δεν πάρουν μόνιμο προσωπικό στις δασικές υπηρεσίες, δεν θα έχουμε σε ποιον να δώσουμε τα κλειδιά φεύγοντας. Εγώ είμαι στα πρόθυρα να φύγω, έχω κουραστεί από αυτή τη δουλειά» μου λέει ένας δασάρχης που, αν και είναι σε ηλικία συνταξιοδότησης, δεν αποχωρεί γιατί ξέρει ότι δεν υπάρχει κανένας να τον διαδεχθεί. Παρόμοιους προβληματισμούς ακούω από πολλές δασικές υπηρεσίες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα υποστελέχωσης, μου λένε, εντοπίζεται στη Νότια Ελλάδα και δη στην Πελοπόννησο· εκεί μάλιστα υπάρχει το επιπλέον πρόβλημα ότι τα δάση δεν είναι παραγωγικά και επί δεκαετίες έχουν