Πρέπει όλοι οι νέοι να φύγουμε στο εξωτερικό;

Αν η πρώτη ή η δεύτερη δουλειά σου είναι στην Ελλάδα σήμερα, το έχεις μάλλον αποδεχτεί: θα δουλεύεις πολλές ώρες, με λίγα χρήματα, με γκρινιάρηδες συναδέλφους μεγαλύτερης ηλικίας ή συνομηλίκους σου με το μάτι να φύγουν έξω ή να αλλάξουν δουλειά. Ταυτόχρονα θα ακούς «γιατί δεν έφυγες», αν έφυγες «γιατί γύρισες», ενώ θα διαβάζεις πόσο σημαντικό είναι να σταματήσει το brain drain που έχει κάνει πολύ ανήσυχους όσους γενικώς επιμένουν «φύγετε έξω οπωσδήποτε!».

Πριν καλά καλά τελειώσω τη Νομική, άκουγα προτάσεις για το πού να πάω στο εξωτερικό. Και πριν καλά καλά γυρίσω στην Αθήνα από το εξωτερικό, άκουγα «μην έρθεις ποτέ πίσω». Όσοι ενήλικες μας επηρεάζουν, στα πενήντα τους και κάτι, ως γονείς, δάσκαλοι, δημόσια πρόσωπα ή και εργοδότες έχουν καθαρή άποψη για την απαίσια Ελλάδα, το υπέροχο εξωτερικό, στενοχωριούνται που φεύγουμε, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς.

Την ίδια ώρα, φίλοι στο εξωτερικό καταρρέουν από τη μοναξιά ή το άγχος μιας ζωής που δεν συνηθίζεται, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνουν μισθούς διπλάσιους από εμάς που μένουμε στην Ελλάδα. Τελικά πού είναι καλύτερα και τι πρέπει να κάνουμε;

Ακολουθούν οι ιστορίες μερικών νέων ανθρώπων που δοκίμασαν να ζήσουν στο εξωτερικό, να γυρίσουν, να