Γιατί πνιγόμαστε στη θάλασσα;

Το απόγευμα της περασμένης Τρίτης 21 Ιουλίου, ένα δεκάχρονο αγόρι ανασύρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του από τα ρηχά της θάλασσας στην περιοχή Πεύκο, στο Λαγονήσι. Το αγόρι διακομίσθηκε από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Ασκληπιείο Βούλας, όπου απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του, με πιθανότερο αίτιο τον πνιγμό.

Μια εξίσου τραγική απώλεια είχε καταγραφεί στο τέλος Ιουνίου στην Αλεξανδρούπολη. Εκεί πνίγηκε ένα εξάχρονο αγόρι που είχε πάει για μπάνιο με την οικογένειά του. Σε κοντινή παραλία και με λίγες μέρες διαφορά έχασε τη ζωή της ενώ κολυμπούσε και μία γυναίκα 74 ετών, ενώ μόνο στον νομό Κορινθίας, την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου, πνίγηκαν τρεις άνθρωποι.

Τα τραγικά αυτά γεγονότα έρχονται να προστεθούν σε μία ακολουθία δεκάδων απωλειών, που στην πλειοψηφία τους θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Κοινή συνισταμένη των πνιγμών αυτών –όπως και των περισσότερων που καταγράφονται στις ελληνικές θάλασσες– είναι ότι κατά κανόνα συμβαίνουν σε παραλίες όπου δεν υπάρχει παρουσία ναυαγοσώστη, ακόμη και σε τουριστικά νησιά με πολυσύχναστες παραλίες.

Με 13.000 και πλέον χιλιόμετρα ακτογραμμής σε όλη την ελληνική επικράτεια, είναι εύλογο ότι δεν μπορεί να υπάρχει παντού ναυαγοσωστική κάλυψη. Όπου όμως