Η γυναίκα σας και πώς να την χάσετε
Είχαμε ραντεβού στις 2, μεσημέρι Τρίτης, στο Litteraturhuset στο κέντρο του Όσλο. Είχα κατεβεί στο σταθμό της Μαγιόρστουα και κατηφορίσει με τα πόδια τη οδό Μπουγκσταβάιεν, έναν από τους ομορφότερους δρόμους της νορβηγικής πρωτεύουσας, όχι τόσο λόγω των χρυσαφένιων, φθινοπωρινών δέντρων που την πλαισίωναν σαν φανοστάτες της ημέρας, όσο λόγω της κατηφορικής της κλίσης της που, σαν ποτάμι, σ’ έσπρωχνε προς έναν πόλο μαγνητικό: το παλάτι, την οδό Καρλ Γιοχάν, τον σταθμό των τραίνων κι ύστερα στη θάλασσα.
Στα ριζά της Μπουγκσταβάιεν, εκεί που η κλίση του δρόμου παίρνει μια ανάσα κι ανοίγεται, αναπάντεχα, στα δεξιά σου το βασιλικό πάρκο, στέκει το Σπίτι της Λογοτεχνίας, ένα τετραώροφο κτήριο με βιβλιοπωλείο, καφέ, εστιατόριο, αίθουσες θεάτρου και συζητήσεων, και μια σοφίτα όπου διαμένουν επισκέπτες συγγραφείς και μεταφραστές από το εξωτερικό. Ο καιρός είχε πάρει να κρυώνει λίγο, 4 βαθμοί Κελσίου έξω, κι εγώ εντός, στη ζεστασιά, χάζευα λαίμαργα στα ράφια τις νέες κυκλοφορίες, χαϊδεύοντας τα σκληρόδετα εξώφυλλά τους και μυρίζοντας τις φρεσκοανοιγμένες τους κοιλιές· οι ράχες τους έκαναν κρακ καθώς τεντώνονταν για πρώτη, πιθανόν, φορά, λες και ξυπνούσαν στον κόσμο.
Αυτή η βαθιά αίσθηση