Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο χωρίς θάλασσα;

Άρθρο της Eιρήνης Σωτηροπούλου.

Αναδημοσιεύεται με άδεια από τις «Βιώσιμες Κυκλάδες», ένα εγχείρημα της «Πρωτοβουλίας για τη Δημοσιογραφία», που υποστηρίζεται από το inside story. Το project αναδεικνύει τα πολλαπλά ζητήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες, από την αδυναμία ζωτικών υποδομών να αντεπεξέλθουν στην πληθυσμιακή έκρηξη του καλοκαιριού ως την αλλοίωση του τοπίου και τις ελλιπείς δημόσιες υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στους νησιώτες.

Image

Η εξαγγελία δύο νέων θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και το Ιόνιο με σκοπό την προστασία της βιοποικιλότητας, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που πήρε η Ελλάδα στη Διεθνή Συνδιάσκεψη για τους Ωκεανούς, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για όλους, και ειδικά τους επιστήμονες, τους οικολόγους και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου για τη ραγδαία υποβάθμιση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Έγινε βέβαια λόγος για «χάρτινα πάρκα» και τέθηκαν σοβαρά ερωτήματα για το πώς μπορεί το ελληνικό κράτος να διαχειριστεί και να εποπτεύσει τόσο μεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις – στις «Βιώσιμες Κυκλάδες» είχαμε κάνει εκτεταμένο απολογισμό για τα υπάρχοντα θαλάσσια πάρκα στην Ελλάδα – όμως ο