Έρωτας: 4 βιβλία κι ένα συλλογικό βίωμα

Στο εξαίσια βέβηλο και μοναδικά πρωτοποριακό έργο τους Η Άμμωμος σύλληψις, δύο από τους θεμελιωτές του σουρεαλισμού, ο Αντρέ Μπρετόν και ο Πολ Ελυάρ, επιχειρούν έναν ορισμό του έρωτα που σε αντίθεση με την παραδοσιακή λειτουργία των ορισμών, δεν ξεδιαλύνει, μπερδεύει. Δεν ταξινομεί αλλά αποδιοργανώνει. Κι αυτός είναι ίσως ένας ευφυής τρόπος να πετύχουν μια πιστή γραπτή αποτύπωση του βιώματος, να συμπυκνώνουν δηλαδή σε μια γραμμή όλη την αντιφατικότητα που διαπερνά τον έρωτα από την αναπάντεχη διασταύρωση του βλέμματος στην ηδονική ανατριχίλα του σώματος και την υγρή ερήμωση του αποχωρισμού, να διανύσουν την ανακυκλούμενη απόσταση από την καθηλωτική αναστάτωση της παρουσίας μέχρι την πένθιμη κανονικότητα της απουσίας και κυρίως να αναδείξουν την τρομακτική εγγύτητα της χαράς και του πόνου σε κάθε άγγιγμα. Αυτής που σε μαγνητίζει και ψάχνεις τον έρωτα στο πρώτο εφηβικό σκίρτημα, τη νεανική αλητεία, την ενήλικη λοξοδρόμηση από τη σιγουριά.

Είναι η ίδια που σε διαλύει, όταν η απώλεια κατακλύζει το σύμπαν σου και αναγεννιέσαι πάντα διαλυμένος, κουβαλώντας όλα τα σπασμένα κρύσταλλα κάθε χαμένου, ανεκπλήρωτου ή άδοξου έρωτα. Το «πάντα» και το «ποτέ» –εξορισμένα από τις υλικές σφαίρες της