Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για μία κυβέρνηση είναι ο έλεγχος της δημόσιας διοίκησης με ένα σύστημα που παρακολουθεί τις πράξεις της και μετρά αξιόπιστα τα αποτελέσματά τους, ώστε ο πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιο να έχουν την καλύτερη δυνατή εποπτεία του κυβερνητικού έργου. Αυτός είναι ο στόχος του νομοσχεδίου για το «Επιτελικό Κράτος», που συζητήθηκε στην ολομέλεια της Βουλής τη Δευτέρα και Τρίτη 5 και 6 Αυγούστου. Δεν πρόκειται βέβαια για την πρώτη σχετική απόπειρα, καθώς η προσπάθεια αποτελεσματικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης έχει μεγάλο παρελθόν.
Πρώτος διδάξας, μετά τον Κωνσταντίνο Σημίτη, που σημείωνε τα πάντα στο περίφημο «μπλοκάκι» με το οποίο δέσμευε τους υπουργούς του σε χρονοδιαγράμματα και συμπλήρωνε ιδανικά τον διευθυντή του γραφείου του Νίκο Θέμελη, ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. O αρμόδιος για τη συλλογή των data επί Γ. Παπανδρέου ήταν ο Νότης Παρασκευόπουλος (ένας άνθρωπος που βοήθησε αργότερα με συμβουλές και το αντίστοιχο εγχείρημα του Δημήτρη Πτωχού στην κυβέρνηση Σαμαρά), που εκτός από τη συλλογή στοιχείων σε ένα excel, έστελνε και υπαλλήλους στα υπουργεία, έτσι ώστε να επαληθεύονται τα στοιχεία που έφθαναν γραπτά στο γραφείο του πρωθυπουργού. Το