Ένα τραγούδι για τον Παύλο Φύσσα

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 2013, πέντε μέρες μετά από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η ελληνική κοινότητα του χιπ χοπ ενώθηκε για να δώσει μία συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Πέρα από την έκφραση της θλίψης τους, ανακοίνωσαν μία μεγάλη συναυλία «κάποια στιγμή στο μέλλον με την συμμετοχή όλων των ράπερς», τουλάχιστον των παρευρισκoμένων. Ύστερα, ως γνήσια αλάνια του δρόμου –όπως αυτοαποκαλούνταν– προειδοποίησαν ότι δεν θα ανεχθούν να σκυλέψουν την μνήμη του Παύλου διάφοροι «ευαίσθητοι έντεχνοι καλλιτεχνάδες». Αυτή ήταν και η μόνη απειλή που εκτόξευσαν.

Όλη η υπόλοιπη συνέντευξη Τύπου αναλώθηκε στην εμμονή των παρευρισκόμενων να διατρανώνουν την πίστη τους στην αποτελεσματικότητα των ειρηνικών διαμαρτυριών και να βεβαιώνουν διαρκώς ότι ο Παύλος δεν ανήκε πουθενά πολιτικά και ότι δεν πίστευε στη βία. Επέμεναν επίσης να επαναλαμβάνουν διαρκώς πόσο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι η δολοφονία τους ένωσε. Προφανώς ενόψει της αναμενόμενης, εδώ και τρία χρόνια, μεγαλειώδους συναυλίας που ακόμα οργανώνεται.

Στο τέλος της συνέντευξης μοιράστηκε μία κοινή ανακοίνωση. Εκεί γράφονταν πολλά συγκινητικά γεμάτα ποίηση λόγια για το πόσο θα τους εμπνεύσει η μαχαιριά στον Παύλο και πόσο θα ξυπνήσει