Ένα ραδιενεργό ζήτημα
Στις 8 Μαΐου, ώρες πρωινές, ένα κομβόι με αστυνομική συνοδεία έφυγε από τις εγκαταστάσεις του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» για τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών. Για τη μεταφορά ενημερώθηκε η Αττική Οδός και ελήφθησαν ειδικά μέτρα για την ομαλή του άφιξη.
Σε ένα από τα φορτηγά μεταφέρονταν τα τελευταία πυρηνικά καύσιμα που βρίσκονταν στην Ελλάδα – μη χρησιμοποιημένα, συνεπώς σαφώς λιγότερο επικίνδυνα, αλλά ένα φορτίο παρ’ ολ’ αυτά που έχρηζε ιδιαίτερων χειρισμών.
Τα καύσιμα –13 «στοιχεία» Ουρανίου-235 αμερικανικής προέλευσης– μεταφέρθηκαν σε χώρο φύλαξης του αεροδρομίου, όπου πέρασαν την τελευταία τους νύχτα επί ελληνικού εδάφους. Αυτό κατέστη αναγκαίο εξαιτίας των γραφειοκρατικών διαδικασιών που ήταν απαραίτητες για τη φόρτωσή τους σε επιβατικό αεροσκάφος, παρά τους ενδοιασμούς επ’ αυτού των αρμόδιων στελεχών του ερευνητικού κέντρου.
Την επόμενη μέρα, 9 του μηνός, ταξίδεψαν αεροπορικώς για το Τορόντο. Η πτήση αυτή ήταν η τελευταία σελίδα σε μία ιστορία 60 και πλέον ετών πυρηνικής έρευνας στην Ελλάδα – και η ευτυχής κατάληξη ενός θρίλερ που θα μπορούσε να είχε ανυπολόγιστο κόστος για τη χώρα.
Λίγο περισσότερο από τέσσερα χρόνια νωρίτερα, με ακόμα μεγαλύτερη