Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
13'
Κατηγορία:
Κείμενο:
untitled-1.jpg

Με τη βοήθεια της δημοσιογραφίας: Τα docs και podcasts που έλυσαν εγκλήματα

Όπου η αστυνομία δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να κάνει τη δουλειά της, αναλαμβάνουν οι ψυχαγωγικές εκπομπές και το κοινό τους.

Εκεί που η αστυνομική έρευνα σταματά λόγω φόρτου εργασίας και έλλειψης κονδυλίων και μαρτύρων, αναλαμβάνουν τα ντοκιμαντέρ και τα πόντκαστ που έχουν χρόνο, χρήμα και «τρόπο». Συχνά το αποτέλεσμα είναι η επανεξέταση ή και λύση μιας υπόθεσης. Είναι κακό που το Μέσο που φιλοξένησε το ντοκιμαντέρ/πόντκαστ έχει βγάλει στο μεταξύ εκατομμύρια ενώ απανταχού ακροατές έχουν αγαλλιάσει από ψυχαγωγία;

The Thin Blue Line (1988)

Σταθερά ανάμεσα στα δέκα καλύτερα ντοκιμαντέρ όλων των εποχών, το The Thin Blue Line του κορυφαίου ντοκιμενταρίστα Έρολ Μόρις έθεσε με τις προσεκτικές αναπαραστάσεις, τις συνεντεύξεις σε γκρο-πλαν και την απόκοσμη μουσική του Φίλιπ Γκλας τις βάσεις για όλα τα επόμενα crime docs (και προκάλεσε ένα μικρό σάλο όταν δεν προτάθηκε για Όσκαρ).

Ο πρώην ιδιωτικός ντετέκτιβ Μόρις έκανε το 1985 έρευνα πάνω στον ψυχίατρο Τζέιμς Γκρίγκσον, γνωστό και ως «Doctor Death», ο οποίος ήταν μάρτυρας κατηγορίας σε πάνω από 100 δίκες που κατέληξαν σε θανατική ποινή, όταν έπεσε πάνω στον Ράνταλ Άνταμς, που το 1976 είχε καταδικαστεί σε θάνατο για τη δολοφονία ενός αστυνομικού με μοναδικό στοιχείο τη μαρτυρία ενός παραβατικού έφηβου. Ο Μόρις παίρνει συνέντευξη από τον μάρτυρα και αυτός λίγο

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη