Πώς χωρίζουν οι Έλληνες
«Δεν δυστύχησα με τη γυναίκα μου, που έχει πεθάνει. Στάθηκε υπομονετική, υπάκουη, και πρόθυμη. Έσκυβε πάντα το κεφάλι και έκανε τον σταυρό της. Κακή λέξη δεν βγήκε από το στόμα της. Το διαζύγιο το έβλεπε σαν κάτι διαβολικό».
Το ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στον Ταχυδρόμο, στα μέσα της δεκαετίας του 60, θέτει το ερώτημα: «Γιατί χωρίζουν τόσο εύκολα τα νέα ζευγάρια;». Ο Άμιλκας Κολιόπουλος, στον οποίον ανήκουν τα παραπάνω λόγια, δηλώνει 56 ετών, πατέρας, και εργάτης. Για την Ε.Ν., 49 ετών, μητέρα και αρχιτεκτόνισσα, όμως, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική:
«Εγώ διάλεξα τον άνδρα μου και δεν μπορώ να έχω παράπονο», λέει. «Για ένα έχω παράπονο όμως: για την απιστία. Στον άνδρα μου αρέσουν πολύ οι περιπέτειες. Τις θεωρεί σαν μια αλλαγή που τη δικαιούται. Κάτι σαν τις καλοκαιριάτικες διακοπές. Και θεωρεί εκ μέρους μου φυσική την κατανόηση, γιατί είμαι μορφωμένος άνθρωπος και ξέρω πως τα αρσενικά είναι πολυγαμικά».
Τις δεκαετίες του 60 και 70, στις σελίδες περιοδικών όπως ο Ταχυδρόμος πυκνώνουν σχετικά ρεπορτάζ και άρθρα, που αφορούν τις σχέσεις των δύο φύλων. Τα κείμενα γύρω από τις προκλήσεις που θέτει η αμφισβήτηση της παραδοσιακής μορφής της οικογένειας, οι οδηγίες για τη
