Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
8'
Κατηγορία:
Tags:
Κείμενο:
ctce.jpg

Το αδιέξοδο της ιχνηλάτησης

Ο υψηλός ρυθμός των νέων κρουσμάτων καθιστά σχεδόν αδύνατη την ιχνηλάτηση των επαφών τους και τη συνεπόμενη απομόνωσή τους. Είναι όμως μια μάχη που πρέπει να δοθεί μέχρι τέλους, αν βέβαια σκοπεύουμε να ελέγξουμε την επιδημία χωρίς μόνιμα αυστηρά lockdown. Γιατί η Ελλάδα έχει μείνει πίσω και τι μπορεί να αλλάξει για να βελτιωθεί η κατάσταση;

Τα τηλεοπτικά κανάλια και πολλές ιστοσελίδες που επενδύουν στον εντυπωσιασμό, στέκονται κατά κανόνα στον αριθμό των κρουσμάτων. Κι όμως, όπως εξηγούν στο inside story εμπειρογνώμονες του χώρου, οι δείκτες που πραγματικά καταδεικνύουν την πορεία της επιδημίας είναι η θετικότητα και ο αριθμός των ορφανών κρουσμάτων. Το σοκ για τους ειδικούς τις τελευταίες ημέρες λοιπόν, δεν συνδέεται τόσο με τον απόλυτο αριθμό των κρουσμάτων, όσο με το ποσοστό των θετικών επί του συνόλου των τεστ (έχει εκτοξευτεί από 1-2% τους θερινούς μήνες και τον Σεπτέμβριο, σε 7-8% ή ακόμη και σε διψήφια ποσοστά στο τέλος Οκτωβρίου). Αντίστοιχα, ο αριθμός των ορφανών κρουσμάτων κινείται σταθερά άνω του 50%, ενώ τις τελευταίες εβδομάδες ξεπερνά το 65 ή και το 70%. Στις 3/11, όταν ανακοινώθηκαν 2.166 κρούσματα, το 75% ήταν ορφανά. Τρία στα τέσσερα. Υπάρχουν μέρες δε που η «άτυπη ενημέρωση» για την κατανομή των κρουσμάτων είναι πραγματικά αποκαρδιωτική, όσον αφορά τον έλεγχο της επιδημίας. Στις 31 Οκτωβρίου για παράδειγμα, από τα 2.056 κρούσματα που δηλώθηκαν, μόλις τα 62 συνδέονταν με γνωστές συρροές.

Ο λόγος ενός τόσο υψηλού ποσοστού «ορφανών» είναι προφανώς η εκτεταμένη μετάδοση στην κοινότητα, αλλά και η ελλιπής

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη