Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
12'
Κατηγορία:
Κείμενο:
covercc.jpg
Gilbert & George, FRIGIDARIUM, 2008.

Βρετανικός ευρωσκεπτικισμός μέρος Γ’: Cool Britannia, βρετανικές δουλειές για Βρετανούς

Μέχρι το 2010 η μετανάστευση δεν αποτελούσε επιχείρημα των ευρωσκεπτικιστών, όμως μέσα σε λίγα χρόνια μετατράπηκε στον πιο κρίσιμο παράγοντα για τη νίκη του Brexit. Το τρίτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας του βρετανικού ευρωσκεπτικισμού.
Gilbert & George, FRIGIDARIUM, 2008.

Στο Park Theatre του Φίνσμπουρι Παρκ, στο βόρειο Λονδίνο, ανέβηκε πριν μερικές εβδομάδες το θεατρικό έργο What Shadows. Είναι η καταγραφή όσων συνέβησαν στη ζωή του Ένοχ Πάουελ, λίγες ώρες πριν δώσει μία από τις ιστορικότερες πολιτικές ομιλίες στην Ευρώπη. Τον Απρίλιο του 1968, ο ακραίος και βαθιά επιδραστικός Τόρης προειδοποίησε για «ποταμούς αίματος» αν οι Εργατικοί συνέχιζαν την πολιτική των ανοιχτών συνόρων απέναντι σε όσους ερχόντουσαν από τις πρώην αποικίες.

Mε δυο λόγια

Ο Τζον Μέιτζορ είχε χαρακτηρίσει τους ευρωσκεπτικιστές υπουργούς του «μπάσταρδους» και ο Γκόρντον Μπράουν μία ψηφοφόρο των Εργατικών που διαμαρτυρόταν για το μεταναστευτικό, «αντιδραστική». Ο Κάμερον θεωρούσε τον αρχηγό της καμπάνιας του Brexit «σχιζοφρενή καριέρας», τους δε οπαδούς του UKIP «τρελάρες, φρούτα και ρατσιστές». Οι ευρωσκεπτικιστές υπήρξαν την τελευταία εικοσαετία ο εύκολος στόχος των mainstream πολιτικών μέχρι που έγιναν mainstream οι ίδιοι.
Τη δεκαετία του ’90 η σχέση της Βρετανίας με την ΕΕ είχε γίνει πια αποκλειστικό πρόβλημα των Τόρις. Η ταπεινωτική αποχώρηση της λίρας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών το 1992 υπό την πρωθυπουργία Μέιτζορ, πυροδότησε μία σύγκρουση στο

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη