To Brexit or not to Brexit?
Μέχρι πριν από ενάμιση μήνα, σχεδόν κανείς στην Αγγλία δεν μιλούσε για το δημοψήφισμα. Οι δημοτικές εκλογές, που έγιναν στις αρχές Μαΐου, μονοπώλησαν το όποιο πολιτικό ενδιαφέρον, χωρίς να τεθεί από κανέναν υποψήφιο στην προεκλογική του καμπάνια το ζήτημα της ΕΕ, εκτός από τους πολύ δεξιούς που υποστήριξαν την αποχώρηση. Έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ήταν ακόμα μακριά η 23η Ιουνίου, καθώς και ότι πολλοί Βρετανοί αγνοούσαν –και πιθανώς ακόμη αγνοούν– τι ακριβώς είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και ποια είναι η σχέση της χώρας τους με αυτήν. Μόνο ένα φυλλάδιο λάβαμε οι μόνιμοι κάτοικοι από το ταχυδρομείο, λιτό σαν έκθεση ιδεών για τις πανελλήνιες.
Τα επιχειρήματα υπέρ της παραμονής ήταν προβλέψιμα: στην ΕΕ είμαστε πιο ασφαλείς, πιο δυνατοί και έχουμε περισσότερες θέσεις εργασίας. Τα επιχειρήματα υπέρ της αποχώρησης ήταν κι αυτά αναμενόμενα: εκτός ΕΕ θα ελέγχουμε τα σύνορά μας, τη μετανάστευση, τους νόμους που θα ψηφίζονται για τη χώρα και θα σταματήσουμε να πληρώνουμε χρήματα στους Ευρωπαίους. «Μην νομίζεις. Θα φουντώσει η συζήτηση, θα αυξηθεί το ενδιαφέρον, θα υπάρξει και πόλωση. Αλλά όλα αυτά 1-2 εβδομάδες πριν το δημοψήφισμα. Έτσι είχε γίνει και με εκείνο για την παραμονή της Σκωτίας στο