Μέχρι πριν λίγα χρόνια, το Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου ήταν ένα από τα πρώτα της χώρας σε αριθμό χειρουργείων. Πέρσι ο αριθμός επεμβάσεων στις χειρουργικές του αίθουσες ανήλθε σε 6.825, με τους γιατρούς στο νοσοκομείο να αριθμούν τους 295. Σήμερα όμως, εκπέμπει SOS. Η έλλειψη αναισθησιολόγων έχει οδηγήσει –όπως και στην περίπτωση άλλων νοσοκομείων– στην παύση των τακτικών του χειρουργείων αλλά και στην παραίτηση ιατρών και ειδικευομένων.
Οι ασθενείς που φτάνουν από όλα τα σημεία της Κρήτης δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, οι γιατροί αγανακτούν και η εκπαίδευση των ειδικευομένων που αύριο-μεθαύριο θα χειρουργούν είναι κυριολεκτικά στον αέρα. Όλο το προηγούμενο διάστημα, εργαζόμενοι και κάτοικοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις και οι κοινοβουλευτικές ερωτήσεις διαδέχονται η μια την άλλη, όμως κανείς από εκείνους που εργάζονται ή εργάστηκαν στο νοσοκομείο δεν δείχνει να πέφτει από τα σύννεφα με όσα συμβαίνουν. Πρόκειται, λένε, για «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου».
«Πήγαινα κάθε μέρα εκεί και καθόμουν»
Έχουν περάσει 15 μήνες περίπου από τότε που ο Μανούσος Χριστοδουλάκης, πρώην διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Βενιζελείου, παραιτήθηκε από το ΕΣΥ. Δεν είναι κάτι που