Begpackers: Κυνηγοί περιπέτειας ή ξεδιάντροποι εγωιστές;

Tο αεροπλάνο έχει μόλις προσγειωθεί σε κάποια χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας: Ταϊλάνδη ή Ινδονησία· Μαλαισία ή Φιλιππίνες· Λάος, Καμπότζη, Βιετνάμ. Οι αισθήσεις σταδιακά προσαρμόζονται στο νέο περιβάλλον: στον κόσμο που πηγαίνει και έρχεται με νευρικότητα, τα οχήματα που συνωστίζονται στους δρόμους, τους ταξιτζήδες –επαγγελματίες και μη– που ανταγωνίζονται για πελάτες.

Καθισμένοι στο πεζοδρόμιο, κάποιοι επαιτούν. Μια ηλικιωμένη γυναίκα με πρόσωπο που καθρεφτίζει τις ημέρες μιας κοπιαστικής ζωής ζητάει χρήματα για να φάει, μια μητέρα με φθαρμένα ρούχα δείχνει το μωρό που κρατάει στην αγκαλιά της και ενώνει τρία δάχτυλα, αφού έχει κι άλλα παιδιά που πρέπει να φροντίσει, ένας ηλικιωμένος λέει κάτι καθώς υψώνει τη χούφτα του. Δίπλα τους ένας νεαρός με λευκό δέρμα, ρούχα σε καλή κατάσταση και όψη ευγενική, κάθε άλλο παρά ταλαιπωρημένος. Χαμογελάει και δείχνει το μήνυμα στο χαρτόνι:

«Παρακαλώ βοηθήστε με. Ταξιδεύω τον κόσμο».

Όσο ταξιδεύω εγώ, εσείς προσφέρετε

«Η αλήθεια είναι πως πάντα υπάρχουν οι χίπηδες που χρηματοδοτούν το ταξίδι τους παίζοντας π.χ. μουσική. Αλλά είναι και εκείνοι που απλώς ζητούν χρήματα, έτσι απλά», λέει η Ελβετίδα Nora Steinmann. Η Nora είναι 24 χρονών και