Από εμπόδιο σε εμπόδιο ο Τζούλιαν Ασάνζ
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Σερζ Χαλιμί έγραφε στη Monde Diplomatique πως η αγριότητα των αμερικανικών αρχών εναντίον του Τζούλιαν Ασάνζ ενθαρρύνεται από τη δειλία των δημοσιογράφων που τον άφησαν στην τύχη του. Υπάρχει ωστόσο και ο αντίλογος, σύμφωνα με τον οποίον ο Ασάνζ δεν είναι στρατιώτης της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, αλλά του Κρεμλίνου. Το βέβαιο είναι πως η εμμονή του αυστραλού ακτιβιστή να αποκαλύπτει απόρρητα έγγραφα με κάθε κόστος, δείχνει να έχει τις ρίζες της στο «οικογενειακό του μυθιστόρημα»: μια νομαδική ζωή με μία μητέρα που συμβίωνε με συντρόφους γεμάτους μυστικά. Έκτοτε ο μικρός Τζούλιαν –που θεωρείται ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα του 21ου αιώνα– μοιάζει να βάλθηκε να ξεσκεπάζει όποιον ήθελε να κρυφτεί.
Μέχρι που αναγκάστηκε να εγκλωβιστεί οικειοθελώς μέσα σε τέσσερις τοίχους. Ήταν Νοέμβρης του 2011, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου αποφάσισε την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ στη Σουηδία, προκειμένου να αντιμετωπίσει κατηγορίες για βιασμό μιας γυναίκας στο Ένκοπινγκ. Ο ιδρυτής των Wikileaks, αφού έχασε την έφεση και εξάντλησε κάθε νομικό περιθώριο, δεν μπορούσε παρά να ζητήσει άσυλο στην Πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο για να αποφύγει την έκδοσή του
