Άνγκελα Μέρκελ: Η συνωμοσία των κοριτσιών

Τον Απρίλιο του 2000, η Μέρκελ έπρεπε να πάρει μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις στη ζωή της: θα γινόταν η διάδοχος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, που ήταν τότε στην αντιπολίτευση; Ήταν ακόμα διστακτική. «“Πρέπει να το κάνεις!” μου είπε τότε ο Γκέοργκ Μπρουνχούμπερ. Ήταν συνάδελφος στη Μπούντεσταγκ (σ.σ.: το γερμανικό Κοινοβούλιο), με καταγωγή από τη Βάδη-Βυρτεμβέργη και όλοι τον φώναζαν απλώς Σορς. “Σορς εσείς είστε πολύ πιο συντηρητικοί από μένα. Εγώ δεν είμαι καθόλου έτσι”, απάντησα. “Όχι, όχι”, απάντησε ο Μπρούνχουμπερ, “συντηρητικοί είμαστε όλοι και όσο για σένα, οφείλεις να διασφαλίσεις ότι οι κόρες μας θα μπορούν να ψηφίσουν ξανά CDU. Mε εμάς μόνο δεν θα το κάνουνε”».

Image

Μόλις είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο των «μαύρων ταμείων» για το Χριστανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), μετά από τη δημόσια παραδοχή του πατέρα της γερμανικής επανένωσης Χέλμουτ Κολ ότι δεν τήρησε τον νόμο για τις δωρεές από χορηγούς στο κόμμα του, διότι «δεν το επιθυμούσαν οι δωρητές». Και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πέφτει θύμα αυτής της υπόθεσης. Η Μέρκελ είναι γενική γραμματέας του κόμματος. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματά της, στο βιβλίο με τίτλο Ελευθερία, που κυκλοφόρησε πρόσφατα