Όποιος προμηθεύεται και καίει αέριο αγωγού, στις συμβάσεις του είναι υποχρεωμένος να συμπεριλάβει τη ρήτρα «take or pay». Χοντρικά, αυτή συνεπάγεται ότι, εφόσον δεσμεύεσαι σε μία ποσότητα, θα πρέπει να την πληρώσεις ακόμα και αν δεν την χρησιμοποιήσεις.
Καφ' το γιατί θα το πληρώσεις έτσι και αλλιώς
Η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) –η οποία εισάγει αέριο και το πουλάει στους πελάτες της, που είναι οι βιομηχανίες ηλεκτροπαραγωγής και οι εταιρείες του δικτύου που προμηθεύει σπίτια και μαγαζιά με φυσικό αέριο– αυτή τη στιγμή είναι «αιχμάλωτη» του ρωσικού κολοσσού Gazprom, καθώς έχει συμβόλαιο μαζί του μέχρι το τέλος του 2026 για προμήθεια φυσικού αερίου με αγωγό, στα πλαίσια του οποίου η Gazprom ισχυρίζεται ότι της χρωστάει μισό δισεκατομμύριο ευρώ για αέριο που δεν χρησιμοποίησε, αλλά είχε δεσμευτεί να το προμηθευτεί.
Στην υπερτριακονταετή σχέση της με τον ρωσικό κολοσσό Gazprom, η ΔΕΠΑ είχε βρεθεί κι άλλες φορές στη δύσκολη θέση να αναγκασθεί να πληρώσει ποσότητες φυσικού αερίου που δεν είχε χρησιμοποιήσει. Μέσα στην κρίση, ο περιορισμός της κατανάλωσης φυσικού αερίου είχε συσσωρεύσει χρέη από τη ρήτρα take or pay που άγγιζαν τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Τότε το «αφεντικό» της Gazprom