Εκσκαφή τάφρου για τον αγωγό TAP, Αλεξανδρούπολη, Σεπτέμβριος 2016. [tap-ag.gr]
Η Ελλάδα στο σταυροδρόμι των αγωγών
Ακούμε όλο και περισσότερο για τον πιθανό μας ρόλο ως «ενεργειακού κόμβου» με διεθνή εμβέλεια. Σπάνια προσδιορίζεται τι ακριβώς σημαίνει αυτό ή τι απαιτείται για να υλοποιηθεί.
Εκσκαφή τάφρου για τον αγωγό TAP, Αλεξανδρούπολη, Σεπτέμβριος 2016. [tap-ag.gr]
Πριν την κρίση, η Ελλάδα έχτισε αξιοζήλευτες ενεργειακές υποδομές, οι οποίες, παρά την επέκταση νέων μορφών εγχώριας κατανάλωσης, έχουν αξιοποιηθεί στο ελάχιστο. Οι μεγαλύτερες επενδύσεις έγιναν στον τομέα του φυσικού αερίου. Ξεκινώντας από το μηδέν το 1995, χτίστηκαν δίκτυα ικανά να εισάγουν 11,3 δισ. κυβικά μέτρα (bcm) αερίου ετησίως από τρεις πύλες εισόδου. Ως μέτρο σύγκρισης, η εγχώρια ζήτηση κορυφώθηκε στα 4,5 bcm το 2011, επίπεδο στο οποίο δεν έχει ξαναφτάσει παρά την επέκταση των δικτύων και τον πολλαπλασιασμό των συνδέσεων φυσικού αερίου.
Με δυο λόγια
Στον τομέα του φυσικού αερίου είμαστε αποκλειστικά εισαγωγείς. Εδώ και χρόνια οι πολιτικοί μιλούν για τη μετατροπή μας σε ενεργειακό κόμβο. Όμως, ακόμα και με την υλοποίηση πέντε μεγάλων έργων σε ελληνικό έδαφος (ΤΑP, IGB, ΑΣΦΑ Αλεξανδρούπολης, Poseidon, Eastmed), ακόμα και με τη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών σε επενδυτικά σχήματα, η Ελλάδα δεν καθίσταται αυτόματα ενεργειακός κόμβος λόγω της γεωγραφικής της θέσης στο σταυροδρόμι ξένων αγωγών. Το όνειρο θα αποδειχθεί φευγαλέο αν δεν κάνουμε σημαντικά θεσμικά βήματα, όπως την καίρια δημιουργία ενός «χρηματιστηρίου ενέργειας», ή αν δεν επενδύσουμε στις ΑΠΕ και την εξοικονόμηση