30 χρόνια Absolute Beginners
Όταν προβλήθηκε στις αθηναϊκές αίθουσες το Absolute Beginners (Οι Αρχάριοι) ήμουν στην τελευταία τάξη του σχολείου. Θυμάμαι είχα σπεύσει να το δω σε μια από τις πρώτες προβολές παρασύροντας και την κοπέλα μου (συνομήλικη). Όταν άναψαν τα φώτα για το διάλειμμα και βγήκαμε για τσιγάρο, με πληροφόρησε ότι δεν είχε σκοπό να επιστρέψει στην αίθουσα για το δεύτερο μισό. Δεν είμαι σίγουρος αν είχε να κάνει με την έντονη (αρνητική) άποψη που είχε προλάβει να διαμορφώσει για το φιλόδοξο μιούζικαλ του Julien Temple (γνωστού τότε από τη σχέση του με το πανκ και τη σκηνοθεσία της ταινίας The Great Rock & Roll Swindle των Sex Pistols, καθώς και πολλών βίντεο κλιπ και διαφημιστικών παστέλ αποχρώσεων) με θέμα τις νεανικές υποκουλτούρες του Λονδίνου στην προ Beatles εποχή που συγκέντρωνε την αφρόκρεμα της βρετανικής ποπ κουλτούρας ή υπήρχε κάποια άλλη έντονη διένεξη μεταξύ μας εκείνο το βράδυ. Και τα δύο μάλλον.
Μετά από λίγα λεπτά φορτισμένης συναισθηματικά ανταλλαγής επιχειρημάτων (και κάποιων ύβρεων κατά πάσα πιθανότητα), πείστηκε να παραμείνει στον ευρύτερο χώρο του σινεμά, επιτρέποντας μου να παρακολουθήσω μόνος μου το υπόλοιπο ενώ εκείνη θα περίμενε στο φουαγιέ κάνοντας ποιος ξέρει τι