Έμαθε το μάθημά του το Χόλιγουντ μετά το περσινό μποϊκοτάζ; Η απάντηση είναι μάλλον όχι. Αν το είχε μάθει, η ιστορία με την τακτική των μεγάλων στούντιο να προσλαμβάνουν καυκάσιους ηθοποιούς για να παίξουν ρόλους που ανήκουν σε άλλο φυλετικό τύπο, θα είχε λήξει. Όμως το whitewashing, όπως ορίζεται πλέον το φαινόμενο, συνεχίζεται ακάθεκτο, με παραδείγματα που άλλους τους διασκεδάζουν και πολλούς τους εξοργίζουν, αλλά τους περισσότερους τους αφήνουν μάλλον αδιάφορους και ίσως αυτή να είναι και η ρίζα του κακού.
Σε πρώτη ανάγνωση, η απουσία πρώτων καλών ρόλων για μη καυκάσιους ηθοποιούς και το “ξέπλυμα” που κάνει η βιομηχανία του θεάματος στους ελάχιστους ήδη υπάρχοντες, δεν ταυτίζονται ως φαινόμενα, στην πραγματικότητα όμως επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι ξέρουμε, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη της φυλετικής ποικιλίας στις μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές.
Η λογική που κρύβεται πίσω από τις λευκές επιλογές των στούντιο είναι φυσικά πρακτική. Στο τέλος μιλάει το χρήμα, και η κυρίαρχη φιλοσοφία είναι ότι μια ταινία με μαύρο/Ασιάτη/Λατίνο πρωταγωνιστή δεν θα βγάλει τα λεφτά της στο