Προστασία διεθνών υδάτων: Λευκός καπνός, αλλά μακρύς ο δρόμος

«Το πλοίο έχει προσεγγίσει την ακτή» δήλωσε εμφανώς συγκινημένη το βράδυ της 4^ης Μαρτίου η Ρένα Λι από τη Σιγκαπούρη, Πρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την βιοποικιλότητα στις θαλάσσιες περιοχές που δεν υπάγονται σε κρατική δικαιοδοσία. Εξαντλημένη ανακοίνωσε τη θετική έκβαση των διαπραγματεύσεων στους εκπροσώπους των Ηνωμένων Εθνών που είχαν μαζευτεί στη Νέα Υόρκη για να δημιουργήσουν μια κοινής αποδοχής συνθήκη για τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Η Λι δάκρυσε, ενώ η είδηση για την «ιστορική συμφωνία» έκανε αστραπιαία τον γύρο του κόσμου και έγινε trend στο Twitter.

Ήταν μια λογική αντίδραση για το τέλος μιας 20ετούς προσπάθειας και μιας δεκαετίας διαπραγματεύσεων. Μετά το πέρας της τελευταίας συνόδου που διάρκεσε περισσότερες από δύο εβδομάδες, πλέον πάνω από 190 κράτη- μέλη του ΟΗΕ είχαν συμφωνήσει για την υπογραφή μιας συνθήκης με σκοπό την προστασία των υδάτων που δεν υπάγονται σε κρατική δικαιοδοσία.

Σε μια εποχή πολέμων, μονομερών αποφάσεων και εμπορικών ανταγωνισμών, η συνέργεια και η ομοφωνία για έναν ανώτερο σκοπό θεωρήθηκε από κάποιους ως μια χαραμάδα ελπίδας. Ως «την πιο σημαντική διεθνή περιβαλλοντική συμφωνία μετά τη