O πραγματικός «Τζόκερ» ήταν ένας αυτοκαταστροφικός Νεοϋορκέζος πανκ

Τον Ιούνιο του 1991 ένας μαινόμενος άνδρας, μεθυσμένος και μαστουρωμένος, εισέβαλε στην αίθουσα προβολών του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Άρχισε να ουρλιάζει και να εκτοξεύει μπουκάλια μπύρας στην οθόνη, τραυματίζοντας τελικά μία γυναίκα στο πρόσωπο. Η προβολή διακόπηκε, οι θεατές φοβισμένοι άδειασαν την αίθουσα και ο μυστηριώδης άγνωστος εξαφανίστηκε πριν έρθει η αστυνομία.

Ο άγνωστος άνδρας που πρωταγωνίστησε σε αυτή την ιδιόμορφη περφόρμανς ήταν ο Τζι Τζι Άλλεν, ο οποίος μόλις είχε αποφυλακιστεί μετά από ποινή δύο χρόνων για τον ξυλοδαρμό της συντρόφου του. Η ταινία ήταν ένα ντοκιμαντέρ για τον ίδιο με τίτλο Ηated: G.G. Allin and the Murder Junkies. Και ήταν το ντεμπούτο του σκηνοθέτη Tοντ Φίλιπς στον κινηματογράφο.

Το σώμα ως ναός του ροκ εν ρολ

Το αμερικάνικο πανκ της δεκαετίας του ’80 ήταν στη πλειονότητά του ένας αχαλίνωτος θόρυβος, όπου μετά βίας ξεχώριζαν οι στίχοι. Σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους συντρόφους τους, οι Αμερικανοί είχαν φτάσει την κακοφωνία στο απόγειό της. Η αρμονία είχε πεθάνει, σημασία είχε μόνο ο ρυθμός και οι στίχοι. Ο Τζι Τζι Άλλεν ήταν ένας από αυτούς που έσπρωξαν αυτή η φιλοσοφία στα άκρα. Ο ήχος ήταν ένας πνιγμένος μινιμαλιστικός βόμβος και η