Παρατοξικά Παράδοξα: Μια έκθεση για τις σύγχρονες “οικολογίες”
Στο συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1992, ο άνθρωπος συζητήθηκε ως το κέντρο μίας βιώσιμης ανάπτυξης. Ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης που προϋποθέτει την κοινωνική δικαιοσύνη είναι τόσο σημαντικός όσο κι εκείνος της οικονομικής ανάπτυξης. Μία αρχή της ανάπτυξης αυτής είναι ότι ο άνθρωπος δικαιούται μία υγιή και παραγωγική ζωή σε αρμονία με τη φύση.
Αυτή η διάδραση, η αντιμετώπιση όψεων της ζωής συνδυαστικά και διεπιστημονικά, είναι καίρια στον σύγχρονο τρόπο σκέψης. Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν που η οικονομία και ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης είναι αλληλένδετα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η μέριμνα για το περιβάλλον είναι απόλυτα συνυφασμένη με όλες τις όψεις της ζωής. Το περιβάλλον δεν μία πολυτελή, “πράσινη” προσέγγιση της πραγματικότητας, αλλά, με την ίδια λογική που η καταστροφή του περιβάλλοντος ξεκινά από κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, έτσι και η μέριμνα γι’ αυτό μπορεί να θεραπευτεί μόνο μέσα από τις αιτίες που την προκάλεσαν.
Η έκθεση Paratoxic Paradoxes σε επιμέλεια της Νάντιας Αργυροπούλου στο Μουσείο Μπενάκη –μία πρωτοβουλία της Polyeco Contemporary Αrt Initiative της μονάδας διαχείρισης και αξιοποίησης