One Stop: Μια στάση αλληλεγγύης στο κέντρο της Αθήνας
«Αυτός ο κόσμος που μας καλεί όλους σε γιορτή, σε μερικούς κλείνει κατάμουτρα την πόρτα», έγραφε ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στο βιβλίο του «Ένας κόσμος ανάποδα». Και αλήθεια, η Αθήνα είναι μία από τις πιο αντεστραμμένες πόλεις του κόσμου τα τελευταία χρόνια, το κάλεσμά της σε γιορτή αντανακλάται αχνά μόνο στα κρεμασμένα εποχιακά αστέρια ενός παγωμένου ουρανού. Υπάρχουν σημεία όπου οι δρόμοι της είναι σκοτεινοί, γεμάτοι ανθρώπινα συντρίμμια, μοναχικές υπάρξεις και παρατημένες ζωές. Είναι οι άστεγοι, οι άποροι, οι ανήμποροι και ξενιτεμένοι. Άνθρωποι που κάποτε είχαν ένα σπίτι και μία ταυτότητα και σήμερα γίνονται η άβολη εικόνα στην άκρη ενός περαστικού βλέμματος.
Ο καθένας έχει διαφορετική αφετηρία, κάποιοι τα έχασαν όλα λόγω της κρίσης, κάποιοι άλλοι δεν είχαν τίποτα να χάσουν. Ορισμένοι είναι εγκλωβισμένοι στον χημικό λαβύρινθο των ουσιών και άλλοι κομμάτια του εξελισσόμενου προσφυγικού δράματος. Όλοι τους μοιράζονται το κοινό βίωμα του πόνου, της στέρησης και της απώλειας. Η ζωή τους κλείνει κατάμουτρα την πόρτα αλλά η ελπίδα ξεγλιστράει, βρίσκει μια ανοιχτή σχισμή στη διάχυτη μαυρίλα και μπαίνει.
Αυτό κάνουν κάθε Τετάρτη και Κυριακή απόγευμα στην οδό Αθηνάς, ομάδες και εθελοντές