Οι κρίσιμοι παίκτες στο Μεσανατολικό

Η τραγωδία που εκτυλίσσεται τις τελευταίες επτά ημέρες στο Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας είναι η πιο ακραία εκδοχή ενός έργου που έχουμε παρακολουθήσει πολλές φορές τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η κατάρρευση της διαδικασίας του Όσλο και η δεύτερη Ιντιφάντα το 2000 έπεισαν το μεγαλύτερο μέρος της ισραηλινής κοινωνίας ότι οι Παλαιστίνιοι δεν ήταν πραγματικά διατεθειμένοι να συμφωνήσουν σε ειρήνη με το Ισραήλ.

Το 2005, επί πρωθυπουργίας Αριέλ Σαρόν, το Ισραήλ αποχώρησε από τη Γάζα. Το 2006 η Χαμάς επικράτησε στις βουλευτικές εκλογές στα Παλαιστινιακά Εδάφη και την επόμενη χρονιά κατέλαβε τη Γάζα, σφραγίζοντας το ρήγμα με την Φατάχ. Έκτοτε δεν έχουν διεξαχθεί νέες εκλογές στην Παλαιστίνη.

Το 2009 επέστρεψε στην πρωθυπουργία του Ισραήλ ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος είχε οικοδομήσει την πολιτική του σταδιοδρομία στη βάση της υπονόμευσης των διεκδικήσεων του παλαιστινιακού εθνικού κινήματος. Όπως στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η Χαμάς και ο Νετανιάχου ήταν χρήσιμοι ο ένας για τον άλλον. Η βίαιη ρητορική και οι τρομοκρατικές ενέργειες της ισλαμιστικής οργάνωσης ενίσχυαν τα αντι-παλαιστινιακά επιχειρήματα του συντηρητικού πρωθυπουργού· οι δικές του κινήσεις για παγίωση της κατοχής στη