«Μυστικά κονδύλια». Όποιος στοιχειωδώς ασχολείται με την πολιτική, έχει ακούσει αυτόν τον δημοσιογραφικό όρο. Στη γλώσσα του δημόσιου λογιστικού λέγονται «ειδικές δαπάνες». Ενίοτε έχουν κι άλλες ονομασίες. Το ύψος τους δεν ανακοινώνεται ποτέ δημόσια, ούτε μπορεί κανείς να τα διακρίνει αυτόνομα σε έναν κωδικό του εκάστοτε Κρατικού Προϋπολογισμού (αλλιώς τι …μυστικά κονδύλια θα ήταν;).
Ανεξάρτητες έρευνες που έχουν διενεργηθεί μιλούν για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ανά έτος, πεποίθηση που ενισχύεται από όσα διαχρονικά έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Στο παρελθόν το ποσό φέρεται να ήταν αρκετά μεγαλύτερο. Όμως ακόμη και τα μυστικά κονδύλια επηρεάστηκαν από την οικονομική κρίση.
Είναι επισήμως γνωστό πως τέτοιου είδους δαπάνες προβλέπονται για τα υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας και Εσωτερικών και τα διαχειρίζονται οι υπηρεσίες που τα υπουργεία αυτά εποπτεύουν. Εκείνες που έχουν σαν αντικείμενο την εξωτερική πολιτική, την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας.
Τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και πρόσφατα, τα κονδύλια αυτά έχουν βρεθεί στο επίκεντρο μεγάλων πολιτικών αντιπαραθέσεων. Σήμερα όμως επανέρχονται στην επικαιρότητα, επειδή καταγράφηκε μία νομοθετική επέκτασή τους. Έτσι εκτός από τις