Ο καφκικός εφιάλτης του Ανδρέα Γεωργίου συνεχίζεται
Ο Ανδρέας Γεωργίου δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Όσοι είχαν συνεργαστεί μαζί του στα πέντε ταραχώδη χρόνια που ήταν επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2010-5), ακόμα και οι υποστηρικτές του που τον έχουν στηρίξει στη δικαστική του Οδύσσεια, μιλούν για ένα άτομο επίμονο, αδιάλλακτο, προσηλωμένο απολύτως στους κανόνες – είτε της στατιστικής, είτε της δικαιοσύνης, όπως αυτός την αντιλαμβάνεται. Για το εγχώριο πολιτικό σύστημα, ήταν ένα ξένο σώμα – πρώην στέλεχος του μισητού ΔΝΤ, αμύητος στις μεθόδους του, απρόθυμος να κάνει χάρες ή να φανεί ευέλικτος. Με άλλα λόγια, ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν μία χώρα της οποίας η στατιστική αξιοπιστία ήταν στο ναδίρ.
Η δικαστική περιπέτεια του Ανδρέα Γεωργίου ξεκίνησε το 2011, όταν η ύφεση της ελληνικής οικονομίας άγγιζε το 9% και οι «Αγανακτισμένοι» αλώνιζαν στην πάνω και στην κάτω πλατεία. Έχει κατηγορηθεί μεταξύ άλλων για εσκεμμένη διόγκωση του ελλείμματος – το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, που θα μπορούσε να επισύρει ακόμα και ισόβια κάθειρξη. Για την υπόθεση αυτή αθωώθηκε οριστικά το 2019. Προηγουμένως την είχε δει να ξανανοίγει πέντε φορές, λόγω αναιρέσεων και άλλων πρωτοβουλιών του δικαστικού συστήματος. Εκκρεμούν ακόμα