Η αποτυχημένη ευρωπαϊκή οδηγία που καταστρέφει τα παραδοσιακά σκάφη

Τα τελευταία χρόνια η σκέψη υπήρχε μονίμως πάνω στο τραπέζι, εκείνος όμως απέφευγε να το πάρει απόφαση. «Όταν έχεις μεγαλώσει μέσα σε ένα σκάφος από τα δεκατέσσερά σου κι έχεις πια περάσει τα πενήντα», λέει, «το νιώθεις οικογένεια, σαν αδερφάκι σου. Μπορείς να του το κάνεις αυτό;». Οι δουλειές όμως δεν πήγαιναν καλά και τα οικονομικά του ήταν σφιχτά, ώσπου πια έφτασε η στιγμή που, όπως λέει, αναγκάστηκε.

Έτσι, όταν στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανακοίνωσε ότι θα δινόταν και πάλι η δυνατότητα «οριστικής παύσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων» σκαφών της Ελλάδας, καθώς είχε εγκριθεί κοινοτικό κονδύλι 45 εκατ. ευρώ, ο Τ.Χ. τελικά αποφάσισε να κάνει την αίτησή του.

Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από το υπουργείο, βρήκε στην ειδική ιστοσελίδα aposyrsi.alieia.gr το σκάφος που μεγάλωσε πρώτα εκείνον και στη συνέχεια τα παιδιά του, μεταξύ των 722, η καταστροφή των οποίων είχε εγκριθεί. 563 ακόμη σκάφη είχαν εγκριθεί για τη συνέχεια.

Ήξερε τι θα ακολουθούσε. Είχε παρακολουθήσει στο παρελθόν άλλες «πράξεις», όπως είναι η διοικητική ονομασία της καταστροφής των σκαριών, γι’ αυτό και αποφάσισε να μην παρίσταται σε κείνη του δικού του. Εάν βρισκόμασταν