Μια ιστορία λαθρεμπορίου και διοικητικής παράνοιας
Ήταν η μεγαλύτερη υπόθεση λαθρεμπορίας καυσίμων που αποκαλύφθηκε στην ξηρά τη δεκαετία του ‘90. Και κατά σύμπτωση, ο γράφων ως συμπαρουσιαστής της εκπομπής «Μαύρο Κουτί» βρέθηκε στο επίκεντρό της.
Ξεκίνησε σαν κάτι συνηθισμένο: αμέτρητα βυτιοφόρα μετέφεραν καύσιμα στην αποκλεισμένη Γιουγκοσλαβία στη διάρκεια του πολέμου, υπό τα όμματα των τελωνειακών αρχών. Έως ότου οι ιδιοκτήτες εταιρειών καυσίμων, βυτιοφόρων και οι μεταφορτωτές αντελήφθησαν ότι ενείχε πολύ μικρότερο ρίσκο –και επιφύλασσε πολύ μεγαλύτερο κέρδος– το να πωλούν το καύσιμο μέσα στην Ελλάδα, ενώ θα βεβαίωναν με τη βοήθεια τελωνειακών ότι το ίδιο καύσιμο ήταν καθ’ οδόν για Βουλγαρία.
Μετά το ρεπορτάζ, που οδήγησε πολλούς ανθρώπους στη φυλακή και συνέπεσε με την επιβολή γιγαντιαίων φορολογικών προστίμων, δύο τελωνειακοί καταδικάσθηκαν και απομακρύνθηκαν από την υπηρεσία τους. Τον περασμένο μήνα ένας από αυτούς, ο συνταξιούχος πλέον Χρίστος Αναστασιάδης, μου τηλεφώνησε και ζήτησε τη βοήθειά μου.
Το κύκλωμα
Τη δημοσιογραφική αποκάλυψη την είχαμε κάνει τον δεύτερο χρόνο της εκπομπής «Μαύρο Κουτί», χειμώνα του 2000. Η λαθρεμπορία αναφερόταν στο 1994.
Η εμπλοκή του Αναστασιάδη ξεκίνησε όταν δύο αδέλφια από τη Θεσσαλονίκη