H ζωή σε ένα κυβικό πόδι
O φωτογράφος David Liittschwager κολύμπησε αργά πάνω από ένα κοραλλιογενή ύφαλο της νήσου Mo'ore'a, δέκα μίλια από την Ταϊτή. Πολύχρωμα κοπάδια ψαριών σκορπίστηκαν καθώς πλησίαζε. Ανεμώνες της θάλασσας χόρεψαν στο ρυθμό του ρεύματος. Ο Liittschwager κρατούσε έναν διαμπερή μεταλλικό πράσινο κύβο, κάθε πλευρά του περίπου 30,5 εκατοστά, ψάχνοντας το κατάλληλο σημείο να τον εναποθέσει. Ήταν ένας βιοκύβος δικής του εφεύρεσης και μαζί ένα μίνι φωτογραφικό στούντιο.
«Το πρότζεκτ ξεκίνησε αστεία, από μια συζήτηση με τη σύντροφό μου. Λέγαμε, αν ήθελε κάποιος να δει τη ζωή που περνάει από ένα μικρό σημείο, μόλις 30 εκατοστά, μέσα σε μια μέρα (και μια νύχτα), πώς θα το έκανε; Ήταν μια άσκηση καθορισμού ορίων». Και ήταν μια άσκηση που ήθελε να λύσει —και να τη φωτογραφίσει.
Συνεργάστηκε με τον ερευνητή ζωολόγο του Smithsonian, Christopher Meyer, για να καταλήξουν σε μια μέθοδο που εξυπηρετεί τόσο την επιστήμη όσο και την τέχνη και είναι τόσο δραματικά εντοπισμένη και ταυτόχρονα τόσο ευρεία. Αντί να ψάχνουν μια μεγάλη περιοχή για όλα τα σαλιγκάρια, πουλιά κ.λπ. που ζουν εκεί, περιορίζουν την παρατήρησή τους σε ένα κυβικό πόδι Γης και στη ζωή που περνάει από εκεί σε διάστημα 24 ωρών. Και πάλι