Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
9'
Κείμενο:
celorde063_910825466.jpg
Η Νεοζηλανδή Lorde στα φετινά Grammy. [Steven Ferdman/GETTY IMAGES NORTH AMERICA/AFP]

Ο φεμινισμός της θλιμμένης ποπ

Οι παλιότερες ιέρειες της ποπ, όπως η Μαντόνα, προσπάθησαν να αποδείξουν ότι οι γυναίκες μπορούν – στόχευσαν στο μήνυμα της ενδυνάμωσης και το πέρασαν με έναν κομψό, «ζαχαρένιο» τρόπο. Μία νέα γενιά καλλιτέχνιδων πάει βαθύτερα στην προσωπική εμπειρία, φέρνοντας στην επιφάνεια κάτι λιγότερο φιλτραρισμένο, πιο θλιμμένο και αυθεντικό.
Η Νεοζηλανδή Lorde στα φετινά Grammy. [Steven Ferdman/GETTY IMAGES NORTH AMERICA/AFP]

Όλοι πάνω κάτω ακούμε ποπ. Και η ποπ ντύνει πολλές φορές συγκινησιακά τις εμπειρίες μας. Μέχρι πρόσφατα όμως, δεν συμπεριλαμβάνονταν σε αυτές οι εμπειρίες και τα συναισθήματα που δεν ήταν politically correct. Η ποπ μουσική, ειδικά όταν προέρχεται από γυναίκες, έχει ακολουθήσει μια πιο «ευπρεπή» πορεία. Η Madonna βυθιζόταν σε disco ρυθμούς φορώντας σέξι κορμάκια στο «Sorry», ζητώντας από αυτόν που την πρόδωσε να σταματήσει να λέει συγγνώμη, αλλά μέσα στην πλούσια δισκογραφία της δεν έχει πει ποτέ, με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έκανε σεξ για να μασκαρέψει τη λύπη της. Η Britney μας χάρισε σκανταλιάρικες στιγμές όταν παραδεχόταν ότι «Oops, I Did It Again!», αλλά δεν την ακούσαμε ποτέ να απαριθμεί τις νευρώσεις της. H Christina Aguilera μπορεί να τραγούδησε για το βασανισμένο οικογενειακό της παρελθόν στο «Hurt», αλλά δε θα την ακούσεις ποτέ να τραγουδάει για το ότι έκανε ναρκωτικά για να ξεπεράσει τον χωρισμό της.

Η τάση αυτή δείχνει να ανατρέπεται, τουλάχιστον από κάποιες καλλιτέχνιδες, που έχουν εμφανιστεί στο mainstream τα τελευταία χρόνια, με τραγούδια που κάνουν εκατοντάδες εκατομμύρια hits στο Υοutube, και δεν διστάζουν να μιλήσουν για ένα πιο σκοτεινό κομμάτι του εαυτού τους

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη