Ξεπήδησαν μέσα από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, μισό αιώνα πριν. Το όνομα τους συνδέθηκε με τον Πάμπλο Εσκομπάρ, τις απαγωγές σημαινόντων προσώπων, τις νικηφόρες επιθέσεις κατά του κολομβιανού στρατού και μία διαμάχη με τις αυτόνομες κοινότητες των αγροτών της Κολομβίας. Ο μόλις βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος προσπαθεί να υπογράψει μία συμφωνία ειρήνης μαζί τους. Είναι οι αντάρτες του FARC, οι Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας-Λαϊκός Στρατός που παρά τη θηριώδη καταστολή συνεχίζουν να είναι αγκιστρωμένοι στα βουνά της χώρας.
To παρελθόν, μια άλλη χώρα
Tον Μάιο του 1984 χίλια λευκά περιστέρια απελευθερώθηκαν στον ουρανό της Μπογκοτά. Ήταν o εντυπωσιακός εορτασμός της κυβέρνησης του προέδρου Bελισάριο Μπετανκούρ για την κατάπαυση πυρός με τους αντάρτες του FARC. Παρότι ο Μπετανκούρ ανήκε στο κόμμα των Συντηρητικών, έκανε φιλότιμες προσπάθειες για να επιτευχθεί μία συμφωνία ειρήνης με τους αντάρτες στα βουνά. Δεν υπολόγισε όμως τους αντάρτες πόλης.
Στις 6 Νοεμβρίου του 1985, μέλη της οργάνωσης Κίνημα της 19ης Απριλίου (Movimiento 19 de Abril ή απλά Μ-19) εισέβαλλαν στο κτίριο του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, κράτησαν ομήρους