Τερματισμός στον Μαραθώνιο Αθηνών του 2016. [Panayotis Tzamaros/FOSPHOTOS]
Η επιστήμη του Μαραθωνίου
Το διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον γύρω από τον Μαραθώνιο τα τελευταία χρόνια έχει πυροδοτήσει σειρά επιστημονικών μελετών. Από την προπόνηση, τη διατροφή και τον ρουχισμό μέχρι τα γονίδια και τους αιφνίδιους θανάτους που συνδέονται με τις μεγάλες αποστάσεις, τα πάντα έχουν μπει στο μικροσκόπιο.
Τερματισμός στον Μαραθώνιο Αθηνών του 2016. [Panayotis Tzamaros/FOSPHOTOS]
To σημείο εκκίνησης στον Μαραθώνα από την κορδέλα του τερματισμού στο Παναθηναϊκό Στάδιο χωρίζουν 42.195 μέτρα, τα οποία η επιστήμη έχει αναλύσει εξαντλητικά. Η έρευνα πυροδοτείται από την ανάγκη ερμηνείας της ανθρώπινης συμπεριφοράς και των αντιδράσεων του σώματος σε ακραίες συνθήκες άσκησης, αλλά και τους προϋπολογισμούς των πολυεθνικών της άθλησης που επιζητούν διαρκώς νέα ρεκόρ –και βέβαια πωλήσεις για τα προϊόντα τους.
Με δυο λόγια
Οι Κενυάτες σαρώνουν τα μετάλλια στις παγκόσμιες διοργανώσεις Μαραθώνιου Δρόμου. Ποιο είναι το μυστικό τους; Οι ερευνητές δεν έχουν καταφέρει να συνδέσουν τα γονίδια με τις επιδόσεις τους, οπότε αποδίδουν την επιτυχία τους σε έναν συνδυασμό συνθηκών προπόνησης (το μεγάλο υψόμετρο) και πάθους να ξεφύγουν από τη φτώχεια που μαστίζει τις περιοχές τους. Οι επιδόσεις εξάλλου παρατηρούνται αποκλειστικά στις αγροτικές περιοχές της Κένυας. Η διατροφή των πρωταθλητών είναι κυρίως δημητριακά, όσπρια, λαχανικά, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες και –πάντα– φυστικοβούτυρο. Όσο για το κόκκινο κρέας, καταναλώνουν ελάχιστο. Εντωμεταξύ επιστήμονες και πολυεθνικές αθλητικών ειδών επιστρατεύουν τα δικά τους όπλα για να σπάσουν το φράγμα των δύο ωρών. Εμείς, εν όψει του αγώνα της
