Ελευσίνα 2021: Μία ευκαιρία για «ευφορία»
Όταν το 1985 η Μελίνα Μερκούρη οραματίστηκε έναν ευρωπαϊκό θεσμό που θα συσπείρωνε την Ευρώπη πολιτιστικά και θα αναδείκνυε την κουλτούρα της κάθε χώρας, η ιδέα μίας ενωμένης Ευρώπης της οποίας η ισχύ θα ήταν οι κοινοί στόχοι, ήταν ένα πολιτικό όραμα με δυναμική και κίνητρα. Μετά από τρεις δεκαετίες και πλέον, η ιδέα μίας «αδιαίρετης» Ευρώπης μοιάζει να μην έφτασε τους στόχους της, ο θεσμός όμως που συνέλαβε η Ελληνίδα υπουργός και καθιερώθηκε από το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει μία ζωντανή διακυβερνητική πρωτοβουλία που έχει φιλοξενηθεί ως τώρα σε πενήντα ευρωπαϊκές πόλεις (από το 2007 τον τίτλο κερδίζουν παραπάνω από μία πόλη την χρονιά). Καθώς μάλιστα ο πολιτισμός έχει αναχθεί σε τόσο ενεργό τομέα της ζωής και αντιμετωπίζεται στο χώρο της διανόησης όχι απλώς ως αντανάκλαση της κοινωνίας, αλλά και ως διαμορφωτής της, η πολιτιστική πρωτεύουσα γίνεται ένας θεσμός ακόμα μεγαλύτερης διεκδίκησης αλλά και ανταπόκρισης.
Με αυτήν την έννοια η επιλογή της Ελευσίνας ως πολιτιστική πρωτεύουσα του 2021 μαζί με το Νόβι Σαντ της Σερβίας (ως χώρα υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ) και την Τιμισοάρα της Ρουμανίας, έγινε δεκτή όχι μόνο ως μία επιτυχία αλλά και και ως μία ευκαιρία