Εχθές βρισκόμουν στο Εφετείο Αθηνών. Στους διαδρόμους και μέσα στις αίθουσες –στα διαλείμματα των δικών– το θέμα που οι ποινικολόγοι σχολίαζαν ήταν η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της περασμένης Τρίτης, 24 Απριλίου 2018, σχετικά με την υπόθεση διασπάθισης κονδυλίων από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης». Στο επίκεντρο της κριτικής τους ήταν η απόφαση του δικαστηρίου να κριθούν οι υπάλληλοι του υπουργείου Εξωτερικών ένοχοι, όχι όμως ο προϊστάμενος και καθ’ ύλην υπεύθυνος, Άλεξ Ρόντος. Γι’ αυτούς μία πιο δίκαιη απόφαση θα ήταν να καταδικαστούν ή να αθωωθούν όλοι.
Ο γράφων παρακολούθησε τρεις δικάσιμους που έκριναν τους κατηγορουμένους της υπόθεσης της ΜΚΟ Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης.
Κατηγορούμενος ήταν μαζί με άλλα επτά άτομα ο Άλεξ Ρόντος, πρέσβης της ΕΕ στο Κέρας της Αφρικής και πρώην στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών. Η κατηγορία ήταν απάτη, ψευδής βεβαίωση, αποδοχή προϊόντων εγκλήματος και πλαστογραφία εκ μέρους υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών και υπευθύνων της ΜΚΟ.
Η συγκεκριμένη ΜΚΟ έλαβε επιχορήγηση του υπουργείου Εξωτερικών ύψους περίπου 9 εκατ. ευρώ την περίοδο 2000-2004, για να εξουδετερώσει