Στις 20 Ιουνίου 1988 γεννήθηκε στην Αθήνα το δεύτερο στη σειρά κορίτσι μιας οικογένειας βιοπαλαιστών, που βαφτίστηκε Ευγενία. Υπερκινητικό και πειραχτήρι, ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του αυτό το παιδί ξεχώριζε για την έντονη παρουσία του. «Όπου και να πήγαινα έκανα βαβούρα. Ήμουν σαν τον Ταζ των κινουμένων σχεδίων, σε συνεχή υπερδιέγερση. Η καλύτερή μου ήταν να βρίσκομαι μεταξύ πολλών παιδιών, να κάνω πλάκες και να παίζω μπάλα», περιγράφει στο inside story.
Σπίτι δεν της άρεσε να κάθεται, ενώ απέφευγε να ασχοληθεί με τις κούκλες της μεγαλύτερης αδερφής της. Σύχναζε στα πάρκα της γειτονιάς και στις αλάνες, όπου καβαλούσε χαρούμενη το ποδήλατό της, έπαιζε κυνηγητό και ποδόσφαιρο με τα αγόρια. Εκτός από δύο γρήγορα πόδια, είχε και μια πηγαία οικειότητα μαζί τους. «Ένιωθα άνετα να τα προσεγγίσω και να τα συναναστραφώ. Τα παιχνίδια τους μου άρεσαν γιατί είχαν ένταση και κίνηση, ενώ οι κοριτσίστικες δραστηριότητες μού φαίνονταν βαρετές. Δεν είχα πρόβλημα όταν τα κορίτσια συμμετείχαν μαζί μας στα ομαδικά, ωστόσο ανάμεσά τους αισθανόμουν αμήχανα. Σαν να έπρεπε κάπως να στηθώ, να προσέξω τη στάση μου, να υποδυθώ έναν ρόλο. Να κάνω ότι είμαι, όχι να είμαι. Καταλάβαινα ότι δεν τους