Πλάι στον Σταθμό Λαρίσης, ανάμεσα στις λεωφόρους μιας γκρίζας περιοχής που έχει αφεθεί στην τύχη της, βρίσκεται η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Φτάνοντας σήμερα στο στενό πεζοδρόμιο μπροστά από την είσοδό της στη Δομοκού, αυτό που αντικρίζει κανείς είναι ένα χοντρό λουκέτο στην είσοδο. Για περισσότερο από έναν χρόνο πλέον, η βιβλιοθήκη δεν λειτουργεί. Αυτό όμως δεν είναι το μοναδικό της πρόβλημα. Η ανακαίνιση, εξαιτίας της οποίας έχει κλείσει και που κανείς δεν μοιάζει να ξέρει πότε ακριβώς θα τελειώσει, ήρθε απλά να προστεθεί στην αδυναμία επαρκούς συντήρησης του τεράστιου πλούτου των κειμηλίων της, την εγκατάλειψη, την υποστελέχωση και την απουσία πολιτικής αγορών νέων τίτλων. Η πόλη που μόλις λίγα χρόνια πριν χρίστηκε από την UNESCO παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου –μια εποχή από την οποίαν, όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν καλά το θέμα, η Αθήνα δεν έμαθε τίποτα– μοιάζει ουραγός ανάμεσα στις δημοτικές δανειστικές βιβλιοθήκες πανελλαδικά.
Σε αντίθεση με μια σειρά από άλλους Δήμους, όπως η Θεσσαλονίκη, τα Χανιά και το Κερατσίνι, η Αθήνα δεν κατάφερε να δημιουργήσει διευρυμένο δίκτυο βιβλιοθηκών. Για τα επτά συνολικά δημοτικά διαμερίσματα, οι βιβλιοθήκες που διοικητικά