
Στην ταραχώδη πορεία του που ξεπερνάει τον μισό αιώνα, ο Ίγκι Ποπ απέκτησε φήμη από τις ζωντανές του εμφανίσεις. Από τα πρώτα χρόνια, όταν κυλιόταν πάνω σε σπασμένα γυαλιά σε μία επίδειξη αυτοκαταστροφής, μέχρι τα τελευταία που χτυπιέται σαν μανιακός και αρέσκεται να κατεβάζει το παντελόνι του επί σκηνής. Ωστόσο υπάρχουν και οι δίσκοι που ηχογραφεί από την εποχή των Stooges, τα χρόνια του Βερολίνου με τον Ντέιβιντ Μπάουι, αλλά και η συνεργασία του με τον Γάλλο συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ. Ανάμεσα σε όλα αυτά τα άλμπουμ υπάρχει μία δεκάδα που ξεχωρίζει.