«Ο φόβος που δημιούργησε η πανδημία επέδρασε κατα πολύ στο σύστημα της αιμοδοσίας» μας λέει ο Παναγιώτης Κατσίβελας, πρόεδρος στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ). Πλέον δεν βρίσκονται τόσο εύκολα οι εθελοντές που χρειάζονται για να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας, προσθέτει.
Κι ενώ μπορεί η παγκόσμια πανδημία και οι επιπτώσεις της να έχουν μονοπωλήσει κάθε πτυχή της ζωής μας, όμως τα τροχαία ατυχήματα, οι έκτακτες εγχειρήσεις, οι τακτικές μεταγγίσεις και οι ασθένειες που απαιτούν αίμα δεν έχουν σταματήσει ούτε λεπτό.
Οι αιμοδοσίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας
«Το πρόβλημα της μείωσης του αίματος δεν ήταν ελληνικό φαινόμενο, ήταν παγκόσμιο. Στην αρχή του πρώτου κύματος της επιδημίας, η πτώση στις αιμοδοσίες στη χώρα ήταν γύρω στο 20%. Με τις προσπάθειες όλων –μας βοήθησαν πάρα πολύ οι χώροι του πολιτισμού, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι σύλλογοι– καταφέραμε στο τέλος του πρώτου κύματος να μην έχουμε αισθανθεί την πίεση της έλλειψης. Έρχεται το δεύτερο κύμα και διαλύει τους πάντες. Η μία αιμοδοσία μετά την άλλη αναστέλλεται», τονίζει ο κ. Κατσίβελας. Όπως μας λέει, κατα μέσο όρο κάθε εβδομάδα σε όλη την Ελλάδα συγκεντρώνονταν περίπου 10.000-11.000 μονάδες αίματος (περίπου 590.000