Μετά την «αναχώρηση» των Εβραίων της Θεσσαλονίκης για τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, ακολούθησε μια άνευ προηγουμένου λεηλασία στις περιουσίες τους, από συμπολίτες τους, συνεργάτες των Γερμανών και όχι μόνο. Το θέμα ήταν «κοινό μυστικό» στην Θεσσαλονίκη, από αυτά που δικαίωναν τον χαρακτηρισμό της ως «Πόλη των Φαντασμάτων». Μόλις τα τελευταία χρόνια κάποιοι ιστορικοί άρχισαν να ασχολούνται με αυτήν την πτυχή της ιστορίας της πόλης, ερευνώντας σε αρχεία απροσπέλαστα για χρόνια και εμπλουτίζοντας τη μέχρι τώρα φτωχή βιβλιογραφία.
Με δυο λόγια
Την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου 1943 η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης διατάχτηκε από τις γερμανικές αρχές να προχωρήσει άμεσα σε πλήρη καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων των μελών της. Στις 15 του ίδιου μήνα θα αναχωρούσε το πρώτο τρένο για το Άουσβιτς. Είναι γνωστό τι απέγινε η ακμάζουσα κοινότητα της πόλης, από την οποίαν κατάφεραν να επιστρέψουν μόλις μερικές εκατοντάδες μετά τον πόλεμο. Αυτό που δεν είχε γίνει μέχρι πρόσφατα γνωστό ήταν το τι απέγιναν οι περιουσίες των Εβραίων που διώχθηκαν από τη Θεσσαλονίκη. Το ερευνητικό πρόγραμμα «Μεταπολεμικός μετασχηματισμός της Θεσσαλονίκης και η τύχη των εβραϊκών