Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
14'
Κείμενο:
cewomensports000_dr4il.jpg
Η συντριπτική πλειοψηφία των προπονητών ακόμα και σε γυναικείες ομάδες είναι άνδρες. [Gustavo Andrade/AFP]

Γιατί απουσιάζουν οι γυναίκες από τις ηγετικές θέσεις στον ελληνικό αθλητισμό;

Το ποσοστό των γυναικών αθλητριών στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016 έφτασε το 45%, σχεδόν όσο των ανδρών. Τότε για ποιο λόγο βλέπουμε ελάχιστες γυναίκες σε ομοσπονδίες, προπονητικές θέσεις και άλλα αξιώματα; To inside story ερευνά την περίπτωση της Ελλάδας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των προπονητών ακόμα και σε γυναικείες ομάδες είναι άνδρες. [Gustavo Andrade/AFP]

Mια γυναίκα αθλήτρια στην Ελλάδα έχει ακόμα πολλά στερεότυπα κι ένα σύστημα συντηρητικών αξιών να ξεπεράσει, ώστε να έχει τη δυνατότητα να προσελκύσει τις ίδιες χορηγίες με έναν άνδρα, να λάβει την ίδια δημοσιογραφική κάλυψη και τον ίδιο μισθό. Αλλά και εκτός γηπέδου, στις αθλητικές ομοσπονδίες και τον πάγκο του προπονητή, σπάνια βρίσκει κανείς γυναίκες.

Πρόκειται για μια διαδικασία που έχει τις ρίζες της σε αντιλήψεις που διαχωρίζουν τα «γυναικεία» από τα «ανδρικά» σπορ, όπως αντίστοιχα διαχωρίζουν τα «κοριτσίστικα» από τα «αγορίστικα» παιχνίδια. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό φυσικά και στην υπόλοιπη Γηραιά Ήπειρο, με εξαίρεση τις βόρειες χώρες (Σουηδία, Νορβηγία, Δανία), οι οποίες ανεβάζουν τον μέσο όρο. Από το 1896 έως το 1981 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δεν είχε ούτε μία γυναίκα ως μέλος. Η κατάσταση είχε βελτιωθεί κάπως το 2019, με την ΔΟΕ να περιλαμβάνει 33 γυναίκες στο σύνολο των 144 μελών.

Οι αθλήτριες μιλούν στο inside story

Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε την κατάσταση, απευθυνθήκαμε στις ίδιες τις γυναίκες που βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο.

Η «ασημένια» Ολυμπιονίκης του 2004 και προπονήτρια του Νηρέα Χαλανδρίου, Ευτυχία Καραγιάννη, περιέγραψε στο inside story τις

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη