Φως στην Ακρόπολη, σκοτάδι στα παιδικά δικαιώματα

Είναι αρχές καλοκαιριού. Μόλις έχει ανοίξει η πλαζ μπροστά από το ΠΙΚΠΑ Βούλας και έχουν μαζευτεί εθελοντές σε μια μικρή γιορτή που έχει στηθεί. Αρκετοί από αυτούς πλατσουρίζουν με τα μικρά παιδιά και ανάμεσά τους μια ρεπόρτερ από έναν τηλεοπτικό σταθμό μαζί με το συνεργείο της. Ένας dj παίζει ελληνική και ξένη ποπ και όταν πια μεσημεριάζει, στριμώχνονται όλοι κάτω από μια σκιά για τα τελευταία πλάνα. Στον αποχωρισμό η ρεπόρτερ αφήνει το μικρόφωνο και αρχίζει να δείχνει σε κάποια από τα παιδιά πώς χορεύεται το «μακαρένα» που ακούγεται από τα ηχεία. Μια εθελόντρια που δεν συμμετέχει στη γιορτή κατευθύνεται προς τις εγκαταστάσεις του ιδρύματος. Την ακολουθώ.

Image

Περνώντας μερικά από τα διάσπαρτα σπιτάκια που συναντά κανείς μπαίνοντας σε αυτό το μεγάλο οικόπεδο, η εθελόντρια κοντοστέκεται σε ένα, όπου παίρνει το μάτι της μια νοσηλεύτρια να χαζεύει στην τηλεόραση όσο τα παιδιά κοιμούνται. Ακούγοντας την κουβέντα μας, μια 16χρονη πιτσιρίκα κυλάει το αμαξίδιό της προς την πόρτα. Η εθελόντρια την ξέρει από μικρή, από τεσσάρων μηνών, όταν δηλαδή την εγκατέλειψε η οικογένειά της. Η πιτσιρίκα χαίρεται πολύ που την βλέπει και αρχίζει να ρωτάει τι γίνεται στην παραλία.

Μας συστήνουν. Έχει το