Στο Β' μέρος της έρευνας του Αλέξανδρου Μασσαβέτα για τον αντισημιτισμό ανιχνεύουμε την παρουσία του φαινομένου στον τύπο και την ποπ κουλτούρα, επισημαίνουμε τον ρόλο της εκκλησίας και αναζητάμε τη σχέση του αντισημιτισμού με την τάση για αυτοθυματοποίηση των Ελλήνων και τη «μνημοκτονία», που αποκρύπτει τον ρόλο που έπαιξαν οι Έλληνες στη λεηλασία των περιουσιών των Εβραίων γειτόνων τους που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Εντοπίζουμε όμως και στοιχεία που δείχνουν ότι υπάρχει έδαφος για αισιοδοξία.
Τύπος και ποπ κουλτούρα
Τα εξώφυλλα πολλών φυλλάδων (Μακελειό, Ελεύθερη Ώρα, Στόχος κ.ά.) βρίθουν αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας. Οι εκεί περιγραφόμενες συνωμοσίες είναι το σημερινό αντίστοιχο της παλιάς ιστορίας του βαρελιού με τα καρφιά – εξίσου γελοίες και τερατολογικές. «Τα βλέπεις συνέχεια: ο Σόρος, οι Εβραίοι ελέγχουν τον κόσμο. Οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι εντολοδόχοι του διεθνούς σιωνισμού» τα περιγράφει η δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη, επισημαίνοντας ότι κρέμονται από τα περίπτερα σε δημόσια θέα. «Ο ουγγρο-εβραϊκής καταγωγής Σόρος, και ειδικότερα το Ίδρυμα της Ελεύθερης Κοινωνίας, είναι το νέο κόκκινο πανί τόσο για τους ακροαριστερούς όσο και για τους ακροδεξιούς» επισημαίνει