Ο Ντάνιελ Μέντελσον και ο Όμηρος

Από τους συναρπαστικότερους συνομιλητές κι ακαδημαϊκούς, ο σταρ αμερικανοεβραίος κλασικιστής Ντάνιελ Μέντελσον διαθέτει το διεισδυτικό, αιρετικό μυαλό που μπορεί να συνδυάζει στις αναλύσεις και τις κριτικές του αβίαστα τα πάντα: από μια ομιλία του Κένεντι μέχρι το Avatar. Επιμένει ότι πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τους κλασικούς, προσθέτοντας –κι εκπλήσσοντάς μας– ότι ακόμη και οι ελαφριές χολιγουντιανές μεταφορές του Ομήρου μπορούν να ωφελήσουν. Ο καθηγητής στο Πρίνστον και εν συνεχεία στο Κολέγιο Μπαρντ και εξαιρετικός μεταφραστής των ποιημάτων του Καβάφη κατάφερε να μας αιφνιδιάσει και στο τελευταίο του μυθιστόρημα Μια Οδύσσεια. Ένας πατέρας, ένας γιος, ένα έπος. Στις σελίδες του ξετυλίγει με συναρπαστικό τρόπο το απρόσμενο ταξίδι αυτογνωσίας, που πυροδότησε η σύγκρουση με τον μαθηματικό πατέρα του, την περίοδο που εκείνος παρακολουθούσε τα σεμινάρια του γιου του πάνω στο ομηρικό έπος.

Επιτρέψτε μου, κύριε Μέντελσον, να ξεκινήσω με την πιο μπανάλ και χιλιοειπωμένη ερώτηση: Μπορούν οι κλασικοί να μας βοηθήσουν; Μπορούν να μας διδάξουν κάτι σήμερα;

Η αρχαία ελληνική λογοτεχνία έχει δημιουργήσει την πινακοθήκη των αρχετύπων της δυτικής παράδοσης. Eίναι επομένως χρήσιμη η